تاریخِ آغاز و انقضای آنان را در آخرین مرحله

دستگاهی در عمقِ وجودشان شماره می‌کرد

و مثلِ تیپایی که درِ کونشان زده باشد

آن‌ها را از دستگاه‌های چرخة تولید بیرون می‌انداخت:

بُدو! بُدو باش!         




:: قطعه ای از کتاب سنگی برای زندگی ، سنگی برای مرگ؛ اثر زنده یاد شهرام شیدایی